„Nic nie warta budka stara, bo tu dziurka a tam szpara.” To znany stary wierszyk, który trochę pasuje do naszego ,,dworca”. Zdajemy sobie sprawę, że drugi taki dworzec jak słynny we Włoszczowej już się nie powtórzy. Na pewno nie u nas. Póki co sami dojeżdżający, Sławek Orlikowski i Janek Kwaśniewski, podjęli się naprawy zniszczonej przez bliżej nieokreślonych osobników naszej dworcowej poczekalni. Dzięki uprzejmości pana Marcina z zakładu Opta Timber, otrzymaliśmy wystarczającą ilość desek. Znalazła się też papa, którą chłopaki położyli na przeciekający dach. Teraz, jak sami mówią, w tym zakamarku powiesi się telewizor i nic więcej do szczęścia nie potrzeba. Deszcz, wiatr czy śnieg już nie straszny a i zakochany chłopak da całusa pannie na pożegnanie. Dziękujemy darczyńcy i wykonawcom. Już kończę, ponieważ pociąg się zatrzymuje… To Pendolino?!